İnsanların günlük hayatını önemli derecede etkileyecek olan hastalıkların başında gelen 'demans' yaşlılarda sık görülen bir bilişsel bozukluktur. Yapılan araştırmalarda kan grubunun demans riskini etkilediği belirlendi. Bu bulgu, hastalığın anlaşılması ve önlenmesinde yeni bir perspektif sunabilir.
Demans, hafızayı ve beyni etkileyen bir grup hastalığın ortak adıdır, Alzheimer gibi hastalıkları içermektedir. Halk arasında 'bunama' olarak bilinen demans, düşünme, hatırlama, dil ve muhakeme yeteneğinde kayıplara neden olarak günlük yaşamı etkilemektedir. Özellikle ilerleyen yaşlarda sık görülen bu rahatsızlıkla ilgili çalışmalar devam etmektedir.
Son araştırmalara göre, Neurology dergisinde yayınlanan bir çalışma, AB kan grubuna sahip bireylerin diğer kan gruplarına göre demans riskinin neredeyse iki katı olduğunu gösterdi. Araştırma, AB kan grubuna sahip kişilerin düşünme ve hafıza sorunları geliştirme olasılığının %82 daha yüksek olduğunu ortaya koydu. Bu bulgular, kan gruplarının demans riski üzerindeki etkilerini anlamaya yönelik önemli bir adım olarak değerlendiriliyor.
Vermont Üniversitesi Tıp Fakültesi'nden araştırma yazarı Mary Cushman, konuyla ilgili şunları belirtti: "Çalışmamız kan grubuna ve bilişsel bozulma riskine bakıyor, ancak birkaç çalışma yüksek tansiyon, yüksek kolesterol ve diyabet gibi faktörlerin bilişsel bozulma ve bunama riskini artırdığını gösterdi."
Kan tipi ile bilişsel sağlık arasındaki ilişkiyi inceleyen araştırmada, AB kan grubuna sahip bireylerin diğer kan gruplarına göre daha yüksek demans riskine sahip olduğu ortaya çıktı. Bu riskin potansiyel nedeni, AB kanına sahip kişilerin yüksek Faktör VII seviyelerine sahip olmalarıdır, bu da demans riski ile ilişkilendirilmektedir. Ancak, bulguların kesinliğini doğrulamak için daha fazla araştırmaya ihtiyaç duyulmaktadır.
AB tipi kana sahip olanlar, mide ve pankreas kanseri riskinin arttığı, ayrıca %82 daha fazla demans riski taşıdıkları belirlendi.
Demans, genellikle 65 yaş ve üzeri bireylerde teşhis edilen demans, dünya genelinde yaklaşık 50 milyon insanı etkilemektedir. Bu nedenle, belirtilerin erken aşamada fark edilmesi ve risk faktörlerinin önlenmesi gibi çabalar, bu oranı azaltabilir.